تصاویری زیبا از سفره های هفت سین

در ادامه مطلب:

سفره هفت سین چیست ؟؟؟

هفت سین سفره ای است که ایرانیان هنگام نوروز می آرایند.

آنچه که در این سفره قرار میگیرد، باید دارای هفت خصوصیت زیر باشد:

1- پارسی باشد؛

2- با بند واژه ی «س» آغاز شود؛

3- ریشه گیاهی داشته باشد؛

4- خوردنی باشد؛

5- اسم مرکب نباشد؛

6- برای بدن سودمند باشد؛

بنابراین هر آنچه که دارای این ویژگیها نباشد –

 اگر چه با بندواژه ی «س» هم آغاز شده باشد –

نمیتوان جزء هفت سین به حسابش آورد.

 در زبان پارسی، تنها هفت چیز هستند که این ویژگیها را دارا هستند: 

1- سیر : به نام و عنوان اهورامزدا

2- سیب: به نام و عنوان سپندارمذ (اسفند)

3- سبزی: به نام فرشته ی اردیبهشت

4- سنجد : به نام فرشته ی خرداد

5- سرکه: به نام فرشته ی امرداد

6-  سمنو : به نام فرشته ی شهریور

7-  سماق: به نام فرشته ی بهمن

هرچند که در سفره ی هفت سین باید به هرحال هفت جزء

 که با آوای «سین» آغاز میشوند (نمادی از «سپنتا») چیده شود،

 ولی برای زینت و چیدمان دلپذیرتر سفره ی هفت سین،

 تقریباً همه خانوادههای ایرانی اجزاء دیگری هم در سفره می چینند

 و در آرایش و رنگامیزی سفره شان نهایت خوش سلیقگی را

اعمال میکنند.

آینه و کتابی مقدس در کنار آن هم از اجزائی است که

تقریباً در هر سفره ی هفت سینی چیده میشود.

 برخی بر این باورند که سکه که نماد «دارایی» و آب

 که نماد «پاکی و روشنایی» است بهتر است در

 کنار هم قرار گیرند و سکه را درون ظرفی از آب سر سفره میگذارند. 

در کشورهای مختلف هفت سینهای متفاوتی پهن میشود،

 سفره هفت سینی که امروزه بیشتر مرسوم است

 داری هفت مورد از چیزهای مانند:

* سبزه

* سنجد

* سیر

* سماق

* سرکه

* سمنو

* سیب

* سپند (اسفند)

در سفره مرسوم است، میوه، گل، شیرینیهای سنتی،

 ماهی قرمز، سبزی خوردن، کتاب آسمانی، دیوان شاعران،

و آینه قرار دهند.